پس از گریختن، بعد از غسل دادن در آخرین رکعت نماز ویترو خوانده می شود، اما اگر کسی آن را قبل از غسل تعمید دهد مهم نیست. اما پس از گشودن آن، بهتر است.
شیخ الاسلام [ابن تیمیه] در مجوم الفتاوا (23/100) گفت:
با توجه به qunoot: دو دیدگاه افراطی و یک دید متوسط (یا متوسط) وجود دارد. بعضی ها می گویند که قونوت فقط باید قبل از کوبیدن خوانده شود و بعضی ها می گویند که فقط باید بعد از قیچی خوانده شود. فوکاها در میان محققان حدیث، مانند احمد و دیگران، می گویند که هر دو اجازه دارند، چرا که هر دو در سحرگاه سنت ذکر شده اند، اما بعد از گناه، قنوت را تفسیر می کنند، زیرا این بیشتر ذکر شده است.
ارتقاء دست ها در یک گزارش ساحه از عمر (که ممکن است الله با او خشنود شود) ذکر شده است، همانطور که در بیانیه ای که توسط او به عنوان سحش (2/210) طبقه بندی شده است، نقل شده است.
عبادت کننده باید دستان خود را به ارتفاع قفسه سینه و نه بیشتر افزایش دهد، زیرا این du'aa 'du'aa' تقاضای است که در آن یک فرد نیاز به بالا بردن دست خود را بالا است. در عوض، دوایی از امید است که در آن یک فرد دست خود را به سوی بهشت میپوشاند ... معنای ظاهری کلمات علمی این است که عبادت کننده باید دستهایش را مانند یک گدایی که دیگران را به چیزی میپسندد را نگه دارد.
بهتر است که در تمام زمانها وعده داده نشود، اما باید گاهی اوقات انجام شود، زیرا شواهدی وجود ندارد که رسول الله (صلح و رحمت الله علیه السلام) همیشه آن را انجام دهد. اما او به حجت الحسن بن علی (علیه الله) با او خشنود می شود، که در کتاب مقدس الویتر می خوانید، همانطور که در زیر ذکر شده است.